Υπό άλλες συνθήκες, πραγματικά, δε θα το ξεστόμιζα αυτό.
Μ'αρέσει η διαφορά, η κόντρα ή η ένταση. Η πρόκληση-είτε προέρχεται απο μένα είτε απο εξωγενείς παράγοντες!
Έρχονται, όμως, στιγμές... που όλα τα παραπάνω μας φέρνουν σε αδιέξοδο. Σε απλά πράγματα, καθημερινά. Ή σε δυσκολότερα απο την άλλη...πιο περίπλοκα, πιο αβέβαια.
Σε μια τέτοια περίοδο αφέσου. Μην πας κόντρα σε ότι νιώθεις ή θέλεις να κάνεις.
Νιώθεις θλίψη; Άστο. Μην το κρατάς.
Θα νιώσεις σίγουρα καλύτερα αφού κλάψεις και ξεσπάσεις με όποιο τρόπο εσύ επιλέξεις, παρά κρατώντας το πίσω, μαζεμένο, καταπιεσμένο.
Θέλεις να μείνεις μόνος; Μείνε.
Κλείσου στο χώρο σου, πάρε το χρόνο σου, χαλάρωσε και κάνε αυτό που θες. Νιώσε όπως θες. Σκέψου αυτά που επιθυμείς.
Και σίγουρα, μια τέτοια συνθήκη μπορεί να μην είναι η καλύτερη μας. Θα προτιμούσαμε να περνάμε καλά με τους ανθρώπους μας, να γελάμε, να ξεχνιόμαστε.
Αυτό ειναι το θέμα, όμως.
Οτι καμιά φορά στη προσπάθεια να ακολουθήσουμε τη κλασική συμβουλή:
"Ελα, μην είσαι έτσι, βγες να νιώσεις καλύτερα"...
Καταφέρνουμε να στριμώξουμε ότι έχουμε ... με αποτέλεσμα αυτό, αργά ή γρήγορα να σκάσει-γιατί, όχι!, δε το γλυτώνεις!
Κάποια πράγματα είναι τόσο βαθιά, προσωπικά, ανεξέλεκτα... που μόνο με εμάς μπορούμε να τα συζητήσουμε, να τα κατανοήσουμε, να τα ξεπεράσουμε. Να αισθανθούμε την ανάγκη να χαθούμε προς στιγμήν...και να γυρίσουμε πίσω, όταν η στιγμή είναι σωστή.
Συμβαίνει πολύ συχνά...να μην πηγαίνουν όλα στη ζωή και τη καθημερινότητα μας, όπως τα θέλουμε και τα περιμένουμε.
Με το να προσπαθείς να τα ελεγξεις, δυσκολεύεις περισσότερο τη κατάσταση.
Χαλάρωσε...και ότι έρθει, θα έρθει.
Οτι ανεβαίνει, κατεβαίνει.
Τουλάχιστον όταν βρίσκεσαι στα χαμηλά...μπορείς να σκεφτείς ότι some time, αργά ή γρήγορα, θα ξανα-ανάβεις...
Όχι, ούτε εμένα μ'αρέσει. Γι' αυτό (προς το παρόν) χαλάρωσα...και άφησα το ρεύμα να με παρασύρει. Σήμερα...για αύριο, δεν είμαι τόσο σίγουρη.
xxx MaryS.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Your Thoughts: