No Job?... No Shame!

Άνεργος ή Άνεργη; Welcome...

Νομίζω το πιο επίκαιρο θέμα της εποχής μας. Ανεργία γενικά, ανεργία σε ηλικίες 18-30, απολύσεις ηλικίας 45 και πάνω, οαεδ, προγράμματα, ταμείο, βοηθήματα, απελπισία, ντροπή, σκοτωμένα και ρημαδιασμένα όνειρα πάνω στα συντρίμμια των κάποτε μεγάλων προσδοκιών μας.

Εν έτη 2014 (και κάποια χρόνια νωρίτερα, βέβαια) το παραπάνω είναι η πρώτη μεγάλη πρόκληση που κάθε νέος έρχεται να αντιμετωπίσει. Βέβαια τα σημερινά νέα παιδιά...προχωρούν πλέον "υποψιασμένα" και με το καλάθι μισογεμάτο. Οι παλιότεροι που δε ξέραμε, προσγειωθήκαμε σε μια κακή πραγματικότητα. Κακή και βρώμικη.

Από τότε που ξεκίνησα να δουλεύω -έχοντας αλλάξει αρκετά πόστα ("χαμηλότερα" ή "ψηλότερα")- δεν έτυχε να μείνω "ανενεργή" επαγγελματικά για πάνω απο 4-5 μήνες. Πάντα με ένα "υπόλοιπο" στην άκρη για να μπορώ να συντηρούμαι και να καλύπτω προσωπικά έξοδα. Αυτο όμως, όσο και αν αποτελούσε μαξιλαράκι ασφάλειας δεν ήταν ανεξάντλητη πηγή, ούτε βέβαια μπορούσε να βοηθήσει να μη με επηρεάσουν ψυχολογικά τα γεγονότα ως είχαν.

Η ψυχολογία ενός άνεργου είναι πολύ ευέξαπτη. Ευαίσθητη... έτοιμη ανά πάσα στιγμή να καταρρεύσει-ή να εκραγεί. Ένας λόγος είναι η οικονομική "επιβράβευση" της δουλειάς σου. Όσες οικονομίες και αν έχεις...κάποτε τελειώνουν. Και μετά;
Λαμβάνοτας υπόψη τη δική μου προσωπική εμπειρία, θα έλεγα πως εκείνο που σκοτώνει έναν άνεργο είναι η μη παραγωγικότητα του.
Η μη "χρησιμότητα" του. Πόση ταβανοθεραπεία να κάνεις πια;


Κακά τα ψέματα, οι εποχές είναι αρκετά δύσκολες, ο ανταγωνισμός μεγάλος και η προσφορά ακόμα μεγαλύτερη. Για τους περισσότερους εργοδότες ο καθένας απο εμάς είναι απλά ένας ακόμη αναλώσιμος. Ένας ακόμα υπάλληλος στου οποίου την ανάγκη θα πατήσουν, προκειμένου να τον εκμεταλλευτούν. Αν δε του κάνουμε, περιμένουν χιλιάδες διαθέσιμοι στην αγορά έτοιμοι για μια νέα σύμβαση των διακοσίων ή τετρακοσίων ευρώ. Και ναι, αυτή είναι η πραγματικότητα. 

Μέσα σε ένα κυνηγητό όπου εμείς είμαστε οι ¨νηστικοί" κυνηγοί και στόχος μια θέση εργασίας, επιβάλλεται να ψαξεις αλλά και να ψαχτείς, να μπορέσεις να διαφέρεις για να καταφέρεις να τραβήξεις τη προσοχή ακριβώς τη στιγμή που το χρειάζεσαι.

Αρχικά, είναι σημαντικό να ενημερώνεσαι καθημερινά σε sites ευρέσεως θέσεων εργασίας. Στο διαδίκτυο μπορείς να βρεις πάρα πολλά αυτού του είδους και να επιλέξεις ακριβώς αυτό που σε ενδιαφέρει. 
Δεύτερο, μα μεγάλης σημασίας, βήμα... είναι να έχεις φτιάξει ένα βιογραφικό σημείωμα που να μπορεί να τραβήξει τη προσοχή!
Σκέψου το λίγο...

Αν εσύ έπρεπε να διαλέξεις να έρθεις σε επαφή με κάποιον υποψήφιο (για οποιοδήποτε λόγο) και για δείγμα είχες μόνο ένα "ενημερωτικό" έντυπο σχετικά με τα προσόντα του και ξαφνικά λάμβανες τετρακόσιες με πεντακόσιες δηλώσεις ενδιαφέροντος...πως θα κατάφερνες να ξεχωρίσεις αυτoύς που θα σε ενδιέφεραν περισσότερο; 

Μα φυσικά επιλέγοντας το διαφορετικό! Εκείνο που σου τράβηξε τη προσοχή και διέφερε, δεν ήταν βαρετό και ενέπνεε αυτοπεποίθηση και σιγουριά!
Αυτό το τελευταίο κράτα το στο μυαλό σου, θα σου χρειαστεί.

Μπορεί το βιογραφικό σου να είναι μικρό. Κάνε ανάλυση δεξιοτήτων, πρόσθεσε τις αρμοδιότητες στους χώρους στους οποίους εργάστηκες στο παρελθόν, ανέπτυξε τις σπουδές και τις κατευθύνσεις που ακολούθησες. 
Γράψε ότι ξέρεις και ότι έκανες. Οχι ψέματα. 
Υποστήριξε τα. Τα κατέχεις.
Μην περιαυτολογήσεις πολύ. Μη το παρακάνεις με φλυαρίες. 

Διαβάζοντας ένας εργοδότης ένα τέτοιο βιογραφικό (ακόμα και όταν η προυπηρεσία σου είναι μικρότερη απο τη ζητούμενη) θα μπει στην περιέργεια να σε καλέσει για μια τετ α τετ πρώτη συνάντηση. Και σ' αυτό το σημείο, έχεις κερδίσει μια μάχη! Τη πρώτη μάχη. 

Οι συνεντεύξεις είναι το δεύτερο και πιο αγχωτικό βήμα. 

Όπως λέω, κάθε συνέντευξη είναι μία εμπειρία. Γνωρίζεις διαφορετικά περιβάλλοντα αλλά και διαφορετικούς ανθρώπους. Με άλλους έχεις χημεία εξ αρχής... με άλλους υπάρχει μια υποψία πάγου μεταξύ σας. Σε κάποιες συνεντεύξεις η συζήτηση κυλάει ήρεμα και βατά...χωρίς πιέσεις, άγχος και ψυχαναγκασμούς. Ενώ σε άλλες, κυριαρχείσαι από αγωνία, οι ερωτήσεις μοιάζουν να είναι βγαλμένες απο κοινωνικά/οργανωσιακά ψυχομετρικά tests και σένα σε λούζει κρύος ιδρώτας λεπτό παρά λεπτό. 

Το θετικό της υπόθεσης είναι...πως αν έχεις περάσει έστω μια φορά στη ζωή σου ένα είδος συνέντευξης όπως η τελευταία...είσαι πλέον προετοιμασμένος για κάθε άλλη στο υπόλοιπο της ζωής σου. Trust me!

Σε καλούν, λοιπόν , για μια πρώτη επαφή. Το καλύτερο είναι να μην αγχωθείς (παρόλα αυτά ξέρω πόσο δύσκολο μπορεί να σου είναι!). Φρόντισε απο τη προηγούμενη μέρα να είσαι προετοιμασμένος διαβάζοντας λίγα πράγματα για τον εργοδότη. Οτιδήποτε υπάρχει στο ίντερνετ, με σκοπό να προετοιμάσεις κάποιες ερωτησούλες, για να του τις κάνεις με τη πρώτη ευκαιρία.

Μέσα στο άγχος μας σε μια συνέντευξη είναι απολύτως λογικό, να "θολώσουμε" και πιθανότατα να μην έχουμε τίποτα πρόχειρο στο μυαλό μας να ρωτήσουμε. Παρόλα αυτα, φαίνεται πως ο άνθρωπος με τον οποίο συνομιλείς εκτιμά πολύ τη συμμετοχή σου στη συζήτηση με αυτό το τρόπο, καθώς οι ερωτήσεις σου δείχνουν ενδιαφέρον απο τη μεριά σου για το χώρο εργασίας και τη θέση που επιθυμείς να αναλάβεις. Προσπάθησε να είναι στοχευμένες.

Πρόχειρες ερωτήσεις θα μπορούσαν να σχετίζονται με περισσότερες λεπτομέρειες για τη θέση, με τη πιθανότητα προθέσεως επέκτασης της εταιρείας (εφόσον η συζήτηση κινείται γύρω απο τη δυναμική της τελευταίας) , σχετικά με το στυλ management που χρησιμοποιείται, με παραδείγματα σχετικά με "projects" και καθήκοντα που είναι πιθανό να αναλάβεις, με το ποιο θα είναι το επόμενο βήμα στη διαδικασία πρόσληψης κτλ.

Όλες αυτές οι ερωτήσεις αρχικά δημιουργούν θετικό αντίκτυπο, αλλά είναι βασικές και  για εμάς. Αποσαφηνίζουν αρκετά στοιχεία που αφορούν τη θέση για την οποία ενδιαφερόμαστε, το περιβάλλον και το τρόπο που λειτουργεί η εν λόγω εταιρεία και μας ανακουφίζει από το άγχος και την αγωνία της αναμονής πάνω απο το τηλέφωνο μετά το πέρας της πρώτης συνάντησης, φυσικά. 

Η συνέντευξη θέλει χαμόγελο και ευγένεια (αλλά όχι butt kissing). 

Σωστό ανάστημα (όχι καμπούρα), συνεχές eye contact και μια σιγουριά και αυτοπεποίθηση (here it is!) που θα ξεπηδά απο παντού. Τη φωνή, τη γλώσσα του σώματος, το περιεχόμενο του λόγου μας, το βιογραφικό, τα πάντα!

Ακόμα και αν δεν είμαστε σίγουροι για κάτι, η σταθερότητα στη φωνή μας είναι η καλύτερη και ασφαλέστερη επιλογή. Χαρακτηριστικά που φαίνεται να εκτιμούν οι interviewers είναι η αυτοπεποίθηση, η σταθερότητα, η ασφάλεια, η εμπιστοσύνη, η ευελιξία (!!), η καλή πρόθεση, η ομαδικότητα, η επιθυμία προσωπικής εξέλιξης αλλά και ανάληψης ευθυνών. 

Πρέπει να παραδεχτώ...πως η ζωή επιβεβαιώνει πως η αυτοπεποίθηση και η επιμονή επιβραβεύονται, αργά ή γρήγορα- ακόμα και στο βούρκο του εργασιακού τομέα, που όταν είσαι μέσα νιώθεις να μπάζει απο παντού.
Δεν τίθεται πλέον θέμα του "ποιος αξίζει" και ποιος οχι.
Νομίζω ότι αφορά περισσότερο το... ποιος επιμένει και ποιος παραιτείται. Ποιος κυνηγά και ποιος περιμένει.
Θα έρθει η στιγμή που θα κουραστούμε και  θα ξαποστάσουμε. Μα πρέπει να είναι απλά ένας "υπνάκος" και όχι χειμερία νάρκη. Η παραίτηση δεν είναι επιλογή και σίγουρα δε θα σου δώσει τίποτα καινούριο ή χρήσιμο. 

Ακόμα και στο ζήτημα αυτό, η οργάνωση είναι σημαντική. Η ενημέρωση ακόμα περισσότερο.
Εγώ, προσωπικά θα πρόσθετα και την αυτό-εξέλιξη. 

Τι εννοώ...;

Η ανεργία είναι μια πολύ άσχημη περίοδος... σου προσφέρει όμως άπλετο ελεύθερο χρόνο.

Αξιοποίησε τον. Αξιολόγησε τα θέλω σου και τις κλίσεις σου και εξέλιξε τα. Τα χόμπι σου!

Και πίστεψε με δε χρειάζεται να έχεις χρήμα για τα χόμπι. Η θέληση σου να ασχοληθείς με δραστηριότητες που αγαπάς, θα κάνουν τις μέρες να περνάνε ευκολότερα, το στόχο σου πιο ζωντανό (αφού θα είσαι ενεργός εσύ σε κάτι) και τη διάθεση σου να μοιάζει καλύτερη, αφού θα γεμίζεις τη καθημερινότητα σου με πράγματα που επιθυμείς. Η ψυχολογία σου και ο τρόπος που βλέπεις τον εαυτό σου είναι το άλφα και το ωμέγα. Αυτό που βλέπεις εσύ στο καθρέφτη σου, αυτό-δυστυχώς- θα προβάλεις.  

Δε θα είσαι ένα φυτό...σκαλωμένο πάνω απο το τηλέφωνο. Δε πρέπει να είσαι έτσι. 

Κυνήγα το. Κανείς, όταν θέτει και τρέχει να πιάσει τους στόχους του, δε χάνει.

Αν σταματήσεις να τρέχεις...πίστεψε με, θα υπάρχουν περισσότερες απώλειες.

Τρέχουμε λοιπόν!
Ή κολυμπάμε... Οποιο και να διαλέξεις...θα πέσεις μέσα. Σωστά, μέσα.

xxx MaryS.