Λίγο μετά το χωρισμό: "Είμαι στα καλύτερα μου!"

Οκ, επήλθε και τούτη η στιγμή και κάποιος πήρε το καπελάκι του και έφυγε.
Τα πήρατε απο εδώ, τα πήρατε απο εκεί και άκρη δεν έβγαινε. Και όταν βγήκε, τελικά, και τη βρήκατε, ήταν εκείνη του "τέλους". Εκείνη που δεν έχει πλέον πιο πέρα και καλείσαι τελικά να πάρεις τη δυσκολότερη απόφαση. Να μείνεις και υποστείς μια στατική κατάσταση ή να πας παρακάτω. Μόνη σα το λεμόνι...

Εδώ, θέλω να σου πω, φίλη, πως καμιά απο τις δυο αποφάσεις δεν είναι εύκολη-σαφέστατα! Είναι όμως χίλιες φορές καλύτερα να επιλέξεις την "εξέλιξη", παρά τη στασιμότητα. Και όπου σε βγάλει...
Συνήθως, το καλό δεν αργεί-ιδίως αν είναι κάτι στο οποίο είσαι και εσύ η ίδια ανοιχτή!

Αυτός (και κάθε) χωρισμός δεν έχει μόνο στραβά, όμως. . . 

Υπάρχει και η άλλη πλευρά, αυτή των θετικών. Αυτή η πλευρά του χωρισμού, που όταν περάσεις απο το στάδιο του μελοδράματος με πρωταγωνίστρια τη Μαρθα Βούρτση σε ταινία του Φώσκολου, καταλήγεις στο "La Vie e Belle" με πρωταγωνίστρια εσένα!!!

• Βρίσκεις τον εαυτό σου 

Ω, ναι τον βρίσκεις!
Έρχεται η ώρα κάποια στιγμή που κοιτώντας κάτω όλα τα σκορπισμένα σου μέλη αποφασίζεις να τα μαζέψεις και να τα ενώσεις. Μα ποτέ δε θα φτιάξεις εκείνον τον εαυτό. Εκείνη που ήσουν μαζί του. Τώρα ξέρεις τι θέλεις, τι σ' αρέσει, τι θες να ανεχτείς και μάλιστα είσαι περισσότερο απο ποτέ διατεθειμένη να εξερευνήσεις ακόμα περισσότερο τη νέα σου version. Το καινούριο, ανανεωμένο σου εαυτό!

• Έχεις χρόνο και διάθεση να ασχοληθείς με τα χόμπι σου

Εντάξει, κακά τα ψέματα...
Όσο ήσουν μαζί του η καθημερινότητα σου απαρτίζονταν απο δουλειά, ξεκούραση, φίλες, οικογένεια και τα χόμπι σου ή δεν είχες χρόνο και μπαίναν στην άκρη ή γέμιζες αρκετά τα κενά σου με όλα τα παραπάνω, μη νιώθοντας ίσως τόσο την ανάγκη να ασχοληθείς με κάτι που αφορά καθαρά εσένα. 

Τώρα έχεις σίγουρα ένα κενό που θες να γεμίσεις. Ένα κενό που άφησε ένα κομμάτι της ζωής σου που λάτρευες. Και με κάτι τέτοιο θα το γεμίσεις. Τώρα μπορείς να ασχοληθείς με το χορό, να κάνεις μαθήματα ζωγραφικής, να ξεκινήσεις να μαθαίνεις ιταλικά που τόσο σου αρέσουν! Και το κενό...γεμίζει υπέροχα με κάτι που πραγματικά αγαπάμε!

• Αναθεώρηση - Απολογισμός

Ένα απο τα πράγματα που θυμάμαι πολύ έντονα απο προσωπική μου εμπειρία, είναι η περίοδος του απολογισμού και της φιλοσοφίας -όπως έλεγα τότε! Ξαφνικά, μπαίνουν όλα σιγά σιγά σε μια σειρά, σα κομμάτια του παζλ και κουμπώνουν απόλυτα συμμετρικά. Νιώθεις καλύτερα, βλέπεις τα λάθη σου, βλέπεις τα θετικά και τα ξεχωρίζεις. Αναγνωρίζεις τις λάθος κινήσεις και δικαιολογείς. Συγχωρείς και προσπερνάς, πηγαίνοντας παρακάτω. Ωριμάζεις! Και αυτό, φίλη μου, είναι το βασικότερο όπλο σου για την επιτυχία οποιασδήποτε επόμενης σχέσης σου!
Χωρίς να κουβαλάς απωθημένα, κακίες, ένα τσαλαπατημένο εγωισμό έτοιμο να εκδικηθεί στη πρώτη ευκαιρία!

• Ξεκαθαρίζεις τις πραγματικές απο τις "νομίζω ότι είναι" φίλες σου

Σε μια περίοδο όπως αυτή, σίγουρα περιμένουμε να είναι κάποια άτομα δίπλα μας. Και σίγουρα όχι οποιαδήποτε. Εκείνες τις φίλες που θέλουμε να μας συμπαρασταθούν, να μας ακούσουν, να μας συμβουλέψουν -όπως θα κάναμε και εμείς σε αντίστοιχη περίσταση για εκείνες- και φυσικά να μας πάρουν με το ζόρι για ένα τρελό βράδυ, γιατί απο μόνες δε θα ήταν κάτι που θα επιδιώκαμε. Στη χειρότερη θα κοιμόμασταν αγκαλιά με την άλλη μας κολλητή, τη Vodka. Σε ένα χωρισμό, λοιπόν, οι φίλες που υπολογίζεις να ναι δίπλα σου, μπορεί και να μην είναι, και εκεί...έρχεσαι να αποφασίσεις αν θα τις κρατήσεις σ' αυτή τη κατηγορία ή θα τις "ρίξεις" σε κατώτερο αξίωμα!

• Μαθαίνεις-ή συμβιβάζεσαι με την ιδέα- ότι, κανένας (συνήθως) δεν "αλλάζει"

Ειδικά αν δε το επιθυμεί ο ίδιος. Και όταν μιλάμε για αλλαγή εννοούμε για στροφή 180 μοιρών. Η βελτίωση είναι μια δυνατότητα που έχουμε όλοι...και μεγάλη ή μικρή, θα συμβεί με τη πάροδο του χρόνου. Το θέμα είναι αν αυτή η αλλαγή ταιριάζει με τις δικές σου επιθυμίες. Και αν φίλη, ο μόνος χρόνος και τόπος που εσύ ένιωθες καλά μαζί του ήταν όταν φερόταν όπως θα ήθελες και ήταν διαφορετικός απο ότι συνήθως, στο τέλος πάντα θα απογοητεύεσαι. Κανείς δεν αλλάζει με το ζόρι...όσο και αν το θέλουμε εμείς. 

• Το να μένεις μόνη με τον εαυτό σου, κάνει καλό

Το να μείνουμε μόνοι είναι μια ανάγκη που όλοι την έχουμε ανα διαστήματα. Στο διάστημα μ.χ. (μετά χωρισμού) είναι σίγουρα κάτι που με το καιρό μαθαίνεις να εκτιμάς. Αποκτώντας αυτόματα περισσότερο ελεύθερο χρόνο- να σκεφτείς και να επενδύσεις σε σένα- μαθαίνεις σιγά σιγά να περνάς καλά και χωρίς να έχεις παρέα. Να μη χρειάζεσαι πάντα τη συντροφιά κάποιου (που τόσο είχες συνηθίσει) για να νιώσεις ότι είσαι οκ. Μαθαίνεις να στηρίζεσαι πρώτα στα πόδια σου και μάλιστα να απολαμβάνεις τις στιγμές ηρεμίας και μοναχικότητας που ο χωρισμός σου πρόσφερε. 

PS. 

Για να φτάσεις σε αυτό το σημείο θέλει χρόνο, και περισσότερο θέληση! 

Είναι όμως απαραίτητο να περάσουμε όλοι μέσα απο αυτό. Για να εκτιμήσουμε, να μετρήσουμε, να θυμηθούμε, να αλλάξουμε, να συγχωρέσουμε και να προχωρήσουμε μπροστά. 

Οι σχέσεις είναι "πάρε-δώσε" και εσύ είσαι αυτή που πρέπει να προσέχει περισσότερο απο οποιονδήποτε φίλη, στο που, σε ποιον και τι θα δώσει την επόμενη φορά.
Γιατί θα υπάρξει. Και θα είναι καλύτερη!

Και που είσαι... μη ξεχνάμε το flert! Κάνει καλό στην υγεία. Τη ψυχική τουλάχιστον, χε-χε. Είσαι ελεύθερο πουλί τώρα!!! ;)

xxx MaryS.