Πραγματικότητα Vs FaceBook.

"Ομολογουμένως, μας έχει καταστρέψει τη ζωή. Τώρα και τη σχέση.
Τι εννοείς δε καταλαβαίνεις;

Αυτό...μπήκε ανάμεσα στη σχέση μας. Αυτό φταίει που χωρίσαμε. Αν δεν υπήρχε, δε θα ξενοκοιτούσες, δε θα έκανες liking στις φωτογραφίες ημίγυμνων (και κατά τα άλλα σεμνότατων) κορασίδων. Δε θα δεχόσουν friend requests επίδοξων κυνηγών σου.

Αν δεν υπήρχε το facebook, Γιάννη, δε θα χωρίζαμε! Και τώρα; Πρέπει να το μάθουν όλοι!"

- λέει με σπασμένη φωνή η φίλη μας, έτοιμη να καταρρεύσει.

Έλα, τώρα, σοβαρά;

Ναι, καταλαβαίνω, την πικρία σου όμως είναι καλύτερα να δούμε τα πράγματα πιο απλά και ξεκάθαρα. Οπότε, για αρχή, chill...


Το facebook έχει εισβάλλει στη ζωή μας-καλώς ή κακώς- τα τελευταία 6-7 χρόνια πάρα πολύ έντονα. Ειναι το πλέον κατάλληλο μέσο αυτοπροβολής με αποτέλεσμα καθένας απο μας που κουβαλά τα όποια ναρκισιστικά στοιχεία του, να μπαίνει σε αυτή τη διαδικασία...μη συνειδητοποιώντας τις συνέπειες.

Όταν φτιάχνουμε ένα profile στο facebook, πρέπει να είμαστε σε θέση να καταλάβουμε πως οι προσωπικές πληροφορίες που μοιραζόμαστε με τους ιντερνετικούς μας φίλους... μόνο προσωπικές δεν είναι πια.

Ξαφνικά όλοι γίνονται κομμάτι της καθημερινότητας μας, όλοι γνωρίζουν ποιοι είμαστε, που πήγαμε χθες, τι φάγαμε, αν έχουμε καλή, μέτρια ή κακή διάθεση σήμερα, τη σχέση μας, τους πρώην μας, το χώρο εργασίας μας, αν το αφεντικό μας είναι o-k και αξιοπρεπής ή κόπανος...

Δίνουμε τέτοιο feedback στους e-friends μας, που απο απλοί γνωστοί που με το ζόρι καταφέρνουμε να χαιρετίσουμε έξω στο δρόμο, μετατρέπονται στο: "αγαπημένο μου ημερολόγιο".

Είναι αρκετά spooky να συνειδητοποιήσεις πόση ανάγκη φαίνεται να το έχουμε αυτό. να προβληθούμε, να γίνουμε δημοφιλείς μέσα απο τα likes, invites & shares. Να έχουμε εκατοντάδες φίλους αλλά εξίσου αναλόγου αριθμού followers.
Ε, τι; Ή είσαι popular ή δεν είσαι...

Στο θέμα των σχέσεων, το κομμάτι αυτό περιπλέκεται ακόμη περισσότερο. Γεμίζοντας το προφίλ μας με τόσες πληροφορίες σχετικά με εμάς και το σύντροφο μας... καθιστούμε αυτόματα μέρος της σχέσης μας και τους 685 φίλους μας.
Οταν φτάσει μάλιστα η ώρα του αποχωρισμού...Δε χωρίζεις μόνο με το Γιάννη. Χωρίζεις με τους e-friends, με τους followers , με τα κολλητάρια του...και το σόι του, βεβαίως. Όπως και στη πραγματική ζωή. 

Φυσικά και σ αυτές τις ανακοινώσεις περί νέων σχέσεων ή νέων χωρισμών...θα υπάρχουν και οι ανάλογες αντιδράσεις.
Στη περίπτωση του"In a Relationship", έχουμε likes. Πολλά Likes και συγχαρητήρια. Λες και μόλις σχολάσαμε απο γάμο. Και στα δικά σας, λοιπόν!

Στη περίπτωση του "George is no longer in a Relationship with...Eleni", έχουμε επίσης πολλά likes, αλλά αυτή τη φορά αρκετά διαφορετικά απο τη προηγούμενη.

Τα likes προέρχονται κυρίως απο τη τσακαλοπαρέα του κυρίου-οι οποίοι αναλαμβάνουν για κάποιο λόγο πολύ σοβαρά τη θέση του συντρόφου/υποστηρικτή/ δικηγόρου/ μάνας/ coach/ μέντορα και τέλος κολλητού με σκοπό να τον εμψυχώσουν και να καταδικάσουν ισόβια την κοπιλίτσα.
Τα υπόλοιπα μισά likes προέρχονται απο αιθέριες- και όχι μόνο- υπάρξεις που στόχο έχουν την εξόντωση της Ελένης δια παντός... και τη κατάκτηση του George που επιτέλους είναι single!

Η διαφορά με τη πραγματική ζωή δεν είναι τεράστια, αλλά όπως πάντα, έτσι και εδώ, η λεπτομέρεια κάνει τη διαφορά.
Μια βασική διαφοροποίηση είναι πως ενώ στη πραγματική ζωή, έξω απο τα κοινωνικά δίκτυα, ο χωρισμός και η ανακοίνωση του αποτελεί καθαρά προσωπική σου επιλογή ως προς το χρόνο και το χώρο, στο facebook δε σου δίνεται αυτή η δυνατότητα.

Γιατί δεν είναι και λίγο να έχεις χωρίσει με τον τύπο και κάθε πρωί που ανοίγεις το pc με το καφέ στο χέρι, να βλέπεις τη φάτσα του, τις φωτογραφίες σας, τα σχόλια του, τα παλιά γλυκανάλατα shares στο τοίχο σου και το "σε σχέση μαζί του" να στέκεται ακόμα καμαρωτό εκλιπαρώντας σε, να μη το αφαιρέσεις...δίνοντας σου, έτσι, ελπίδες!

Οχι! Θα το σβήσεις. Και μετά; Οι φίλοι; Οι γνωστοί; Οι κοινοί σας συγγενείς; Οι φωτογραφίες; Το μισό σου profile θα γκρεμιστεί-για να σου θυμίσει, έτσι πως και η ίδια σου βρίσκεσαι κάπου ανάμεσα στο υπόγειο και το -2. 

Η αλήθεια είναι... κάπως έτσι είναι τα πράγματα. Βλέπεις, είχες αποτυπώσει τη μισή σου ζωή μέσα σ αυτό και όπως ήταν εκείνος το κέντρο του κόσμου σου στην πραγματικότητα, ...την ίδια αντανάκλαση είχες και στο προσωπικό σου profile. 

Η μόνη, γρήγορη και πιο ανώδυνη λύση- σ αυτές τις περιπτώσεις- είναι να κόψεις τους δεσμούς!  Η απενεργοποίηση του (θρήνοντος) λογαριασμού, στην περίπτωση μας! 

Κάποτε βρέθηκα και εγώ στη θέση αυτή. Το έκανα. Και σίγουρα ήταν καλύτερο απο το να αφαιρώ ένα-ένα τα κομμάτια του παλιού έρωτα μου.
Γιατί περί αυτού πρόκειται. Ξεκοκκάλισμα. Κανονικό και πολύ επώδυνο!

Δεν είμαστε έτοιμοι να το κάνουμε πάντα. Όταν έρθει η στιγμή, βέβαια, να συμβεί, είναι μια άλλη ιστορία. Κατα τη διάρκεια του πρώτου πενθους όμως...η πρακτική αυτή είναι σχεδόν πάντα, ανεπιθύμητη. 

Το fb, παρόλα αυτά δεν είναι υπεύθυνο για τις αποφάσεις μας, τη σχέση μας ή την αλληλεπίδραση του profile μας- αφού αν προνοούσαμε αρχικά θα είχαμε προλάβει τα γεγονότα, είπε ο συνήγορος του διαβόλου.

Ανήκει στη κατηγορία κοινωνικό δίκτυο. Εμείς το ανάγαμε σε προσωπικό μας εξομολογητή και ψυχοθεραπευτή (κατά περιόδους). 

Δε μας διαλύει τη ζωή, εμείς το κάναμε. 
Δε μπαίνει ανάμεσα στη σχέση μας. Εκείνη απο μόνη της έχει πάρει την κατιούσα χωρίς να χρειάζεται τη βοήθεια ή τη συμβολή του.

Το facebook είναι  μια τέλεια μάσκα που όλοι επιλέξαμε να φοράμε. Σε έναν κόσμο που μας δίνει τη δυνατότητα να τη φτιάξουμε όπως επιθυμούμε και το φανταστικό είναι αυτό που φαίνεται να έχουμε μεγαλύτερη ανάγκη, περισσότερο και απο αυτή της αυτοπροβολής. Να ζήσουμε όπου θέλουμε, να έχουμε το όνομα Roxanne που πλαισιώνεται απο τη ΧΩΡΙΣ ΑΤΕΛΕΙΕΣ φωτογραφία μας, τη τέλεια, γεμάτη romance, εκπλήξεις παραμυθένια σχέση, τον τέλειο φανταστικό εαυτό.

Μα όταν η πραγματικότητα συναντά το facebook, όλη αυτή η τελειότητα μαζεύεται και πηδά απο το τελευταίο όροφο της μεζονέτας που υποτίθεται ότι μένουμε- και γύρω μας οι followers βέβαια να μοιρολογούν για το χαμό μας.

Και τότε, εσύ, θρηνείς και εσένα και τη μάσκα σου.
Διάλεξε τη σωστή, λοιπόν, και πορεύσου γιατί οι δαίμονες που μας κυνηγούν είναι πραγματικοί και οι φτιαγμένοι, με ασημόσκονη, κόσμοι δε τους διώχνουν μακριά.
Αντιθέτως, τους τρέφουν μυστικά. Και εκείνους και τους ευγενείς στην "αυλή" μας.



xxx MaryS.